Klarnetin
dört farklı tınlama bölgesi bulunmaktadır.
1.Kalın Ses
Bölgesi: En kalın ses olan Mi’den bir oktav incesi Fa diyez notasına kadar olan
bölgedir. Zengin, gizemli, madeni, karanlık ve dramatik sözcükleri ile
tanımlanmaktadır. Bu ses bölgesine “Şalümo” bölgesi de denmektedir. Şalümo
klarnetin atası olan eski bir çalgının adıdır.
2.Kötü
Sesler: Sol notasından üç yarım perde sonraki Si bemol notasına kadar olan
bölgedir. Klarnetin en kötü sesleridir, zayıf, soluk hem de elde edilmesi biraz
daha güçtür.
3.Orta Ses
Bölgesi: Si notasından ikinci ek çizgi Do notasına kadar olan ve klarnetin en
güzel sesleridir. Bu bölgeye “Klarno” ses bölgesi denmektedir. En güzel ve en
etkili klarnet soloları bu ses bölgesinde yazılmıştır. Bu sesler duru, parlak,
ılık ve etkileyicidir.
4.İnce Ses
Bölgesi: İkinci ek çizgi Do’dan sonraki daha ince seslerdir. Gür çalındığında
sert ve rahatsız edici fakat kısık ses ile çalındığında ılık ve yumuşak flüt
ses rengine yakın bir tını özelliği göstermektedir.
Teknik Özellikleri
Klarnet
çeviklik bakımından flüte çok yakındır. Her çeşit hızlı, parlak, gösterişli
pasajlar, diziler, arpejler, grupetto ve benzeri figürler, tril ve tremololar
rahatlıkla çalınmaktadır.
Genellikle
tek dil kullanılır. Çift dil ve üç dil çok zor olduğundan özel durumlar
olmadıkça kullanılmaz. Bir ses bölgesinden başka bir ses bölgesine geçiş
aralıklı atlamalar, klarnete özgü kolaylıklardan biridir.
Ancak hızlı
tekrarlanan sesleri çalmakta oldukça sınırlıdır. Klarnetin en önemli
özelliklerinden biri de, gürlük kontrolü bakımından son derece yetenekli
olmasıdır. Çok kısık sesle ve çok gür sesle çalınabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder