Yanlamasına
çalınan, metalden yapılan ya da tahtadan yapılabilen bir üflemeli çalgı olan
yan flüt, flütün en yaygın türüdür, orkestralarda ve bandolarda sıkça
kullanılmaktadır. Pikolo flüt, alto flüt, bas flüt gibi enstrümanlar da yan
flüt ailesindendir.
Pikolo flüt
normal yan flütün yarısı boyundadır, alto flüt ise normal yan flütlerden biraz
daha büyüktür. Çalgının baş bölümünde bir üfleme deliği bulunmaktadır. Bu
nedenle bu bölüme ağızlık da denmektedir.
Üfleme deliği
çalıcının alt dudağına dayalıdır. Sağ omuz yönünde, yere koşut olarak
tutulmaktadır. Sol el ağızlık tarafında, sağ el ise kuyruk tarafında
tutulmaktadır. İki elin baş parmağı alttan flütü destekler. Flütün borusu
silindir şeklindedir. Çapı 1,9 cm’dir. Flüt ağızlıktan başlayarak kapalı uca
kadar 67,2 cm’dir.
Teknik Özellikleri
Flüt tüm
üflemeli çalgılar arasında en çevik ve en hünerli çalgıdır. Çalamayacağı çok az
şey bulunmaktadır. Kromatik ve diatonik ezgiler, arpejler, uçarı ve gösterişli
pasajlar, bağlı ve dilli olarak çok hızlı tempolarda çalınabilir.
Ayrıca yakın
ve uzak atlamalı aralıkların tekrar tekrar gelişleri, stakato, tril, tremolo,
grupetto ve benzeri teknikler flütte çok kolay çalınmaktadır. Tek dil, çift
dil, üç dil ve kurbağa dili tekniği rahatlıkla yapılmaktadır.
Flütün
crescendo ve decrescendo olanakları, diğer çalgılara göre büyük ölçüde
kısıtlıdır. Bazı tril ve tremololar ise olanaksızdır. Özelikle ince seslerdeki
gür pasajların çalımında çok nefes harcanması gerektiği için cümle yapısı,
flütçüye arada bir nefes alma ihtiyacını giderecek nitelikte boşluklar
içermelidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder